هرروزه ای نه انسان را به باب الریان می رساند ونه “گناهان اورا می تواند بسوزاند” چنان که هر نمازی ” نمازگزار را از فحشا ومنکر نمی تواند باز دارد". پس نباید تنها دل به لب و دهان فرو بستن خوش کنیم که روزه ی این چنینی به عادت بیش تر می ماند تا عبادت ،بلکه باید فراتر از نخوردن وننوشیدن روزه گرفت.

معنی روزه نباشد اجتناب از اکل وشرب                  روزه با چشم وزبان ودست وپا باید گرفت

روزه را به گونه ای باید گرفت که در آخر قامت انسان لیاقت لباس تقوا یاید که “لباس التقوی ذلک خیر". و… برای رسیدن به جواب سوال فوق ، گوش به” صدای سخن عشق” فرا باید داد، آن سان که در کلام ارزش مند امام صادق علیه السلام آمده است:

” اگر می خواهید کام جان به آثار روزه تازه کنید، جان خود را از نجاست و پلیدی ها پاک کرده و برای خدا با قلب هایی پاکیزه و خالص،  افکار منزه از گناه روزه بگیرید؛ زیرا خداوند متعال، قلب های آلوده و نیت های ناخالص را نجس می داند". یا فرمود: ” هرگاه روزه گرفتید، زبان از حرام حفظ کنید و چشم بر آن ببندید و خانه دل از نزاع و حسادت تطهیر کنید".نیز همین نصایح سودمند در خطبه شیوای شعبانیه از رسول عزیز اسلام صلی الله علیه وآله به چشم می خورد. بانوی بانوان عالم ، حضرت فاطمه زهرا علیه السلام گویی از برخی روزها به تعجب آمده و زبان به نصیحت می گشایند که:” چه می کند با روزه اش ، روزه داری که زبان وچشم وگوش و دیگر اعضا از گناه حفظ
 نمی کند؟”

آری اگر تاکنون خیر و بهره ای از روزه ندیده ایم ، انگشت تفکر بر پیشانی بنهیم ، دمی بیاندیشیم ، اشکال کار را بیابیم و گرنه ” بهره ما از روزه تشنگی و گرسنگی کشیدنی ” بیش نخواهد بود و حال که فصل ساغر به دوشی از راه رسیده “قداقبل الیکم شهر الله بالبرکه الرحمه والمغفره ” ورندان تشنه لب در ما ه خدا مهمان اویند آیا خدا مرا هم بر سفره اش می پذیرد؟ آیا خواب و نفس من و دعا و اعمال من هم ارزشی دارد؟ من که بهتر از هر کسی خویشتن را می شناسم ، اگر ساغر جانم لیاقت پذیرش کوثر رمضان را ندارد، می توانم با نیت صادق و دل پاک به سوی خدای توبه پذیر بازگردم و از او بخواهم که مرا هم توان به کاروان سبک بال عاشقان رسیدن عنایت فرماید.

الهی ان کنت غیر مستاهل لرحمتک  فانت اهل ان تجودعلی بفضل سعتک

راه آشنایی با  عظمت خدا تفکر، دقت و تمرکز در آیات الهی است .این عادت را دور بیندازیم که به همه چیز سرسری نگاه کنیم .در قرآن هم این اخلاق مذمت شده «و کَایِّن مِن آیة فی السماوات وَ الارض یَمُرون عَلَیها وَ هم عنها مُعرضون » سراسر عالم آیات الهی است؛ ولی گویا ما چشمانمان را می بندیم . اگر در پیدایش یک گیاه کوچک ، یک حشره ،یک حیوان کوچک ،یا خلقت انسانی که خلیفه خداست ، دقت کنیم درک می کنیم که خدا یعنی چه .آیا انسان ، چنین موجودی، با این ضعف ، با این پستی ، با این ذلت ، با این حقارت جا دارد که در مقابل خداوند بایستد و گناه کند ؟ تو با چه قدرتی گناه می کنی ؟آیا با چشمی که خدا میلیونها سلول مختلف را با هم ترکیب کرده و به صورت این اندام ظریف در صورت تو قرار داده ، گناه می کنی ؟انسان چقدر باید خجالت بکشد که با نعمتهای ارزنده ای که خدا به او داده ، خدا را مخالفت کند ؟

به همین دلیل اولیای خدا زمانی که در باره زشتی گناهان فکر می کردند ،گاهی حالت بی هوشی به آنان دست می داد ، یا از درک عظمت لرزه براندامشان می افتاد . این ها افسانه نیست ؛ما چون ندیده ایم یا کم دیده ایم ، با سختی باور می کنیم .نقل شده که مرحوم آخوند ملا محمد کاشانی هنگامی که در مدرسه صدر اصفهان برای نماز شب بلند می شد ،در و دیوار و درختان با او تسبیح می گفتند ؛ و وقتی ایشان به نماز می ایستاد بدنش چنان می لرزید که رعایت استقرار شرعی در نماز های واجب برایش به دشواری امکان داشت .

چنین کسانی هستند که «عَظُم الخالِقُ فی أنفُسهم وَ صَغُرما دونه فی اعینهم»

یک روز گروهی از قورباغه های کوچک تصمیم گرفتند که با هم مسابقه ی بدهند. هدف مسابقه رسیدن به نوک یک برج خیلی بلند بود. جمعیت زیادی برای دیدن مسابقه وتشویق قورباغه ها جمع شده بودند. مسابقه شروع شد. کسی باور نداشت که قورباغه ها ی به این کوچکی بتوانند به نوک برج برسند .می گفتند: آنها هیچ وقت به نوک برج نمی رسند. برج خیلی بلنده! قورباغه ها یکی یکی شروع به افتادن کردند.جمعیت هنوز ادامه می دادند؛ خیلی مشکله!!

هیچ کس موفق نمی شه! و تعداد بیش تری از قورباغه ها خسته می شدند و از ادامه دادن منصرف. ولی فقط یکی به رفتن ادامه داد بالا،بالا وباز هم بالاتر …. این یکی نمی خواست منصرف بشه! بالاخره بعد از تلاش زیاد تنها کسی بود که به نوک رسید!

بقیه ی قورباغه مشتاقانه می خواستند بدانند او چگونه این کار را انجام داده؟ وقتی از او پرسیدند که چطور قدرت رسیدن به نوک برج وموفق شدن را پیدا کرده؟ مشخص شد که برنده ی مسابقه کر بوده!!

نتیجه:

هیچ وقت به جملات منفی ومایوس کننده ی دیگران گوش ندهید…. چون آن ها زیباترین رویاها وآرزوهای شما رو از شما می گیرند.چیزهایی که از ته دل آرزوی آن را دارید!همیشه به قدرت کلمات فکر کنید.چون هر چیزی که می خوانید یا می شنوید روی اعمال شما تاثیر می گذارد. پس همیشه مثبت فکر کنید!وبالاتراز آن کر شوید،هر وقت کسی خواست به شما بگویدکه به آرزوهایتان نخواهید رسید! وهمیشه باور داشته باشید: من همراه خدای خودم همه کار می توانم. عشق می تواند یک انسان را تغییر دهد! اما…. ناامیدی این کار رازودتر انجام می دهد.

قال أَمِيرُ الْمُومِنِينَ(ع):لَوْ رَأَى الْعَبْدُ أَجَلَهُ وَ سُرْعَتَهُ إِلَيهِ لَأَبْغَضَ الْعَمَلَ مِنْ طَلَبِ الدُّنْيا[كافى، ج3، ص259].

قَالَ الْكاظِمُ(ع):لو ظهرت الآجال افتضحت الآمال[أعلام الدين، ص305].

قَالَ أَمِيرُ الْمُومِنِينَ(ع):أكذب شيء الأمل[غرر الحكم، ص312].

قَالَ أَمِيرُ الْمُومِنِينَ(ع):أصدق شيء الأجل[غرر الحكم، ص161].

قَالَ الْبَاقِرُ(ع):استجلب حلاوة الزهادة بقصر الأمل[تحف العقول، ص284].

بايد ما ريشه بيماری هاى خودمان را در آرزوهاى خودمان پيدا كنيم. من اگر می ‏ترسم؛ آرزوى من است كه مرا ترسو نموده است؛ يعنى انسان با يك نوع آرزو ترسوترين مردم می ‏شود و با يك آرزوى ديگر دليرترين مردم خواهد شد؛ يعنى اين دو تا انسان كه يكى دلير است و يكى ترسو، ريشه‏ اش دو نوع تعلق و آرزوست. من اگر آرزويم اين باشد كه در دنيا بمانم هر چيز كه هستى و حياتم را تحديد كند برايم وحشت‏ آور است و براى من دلهره ايجاد می ‏كند. چون قرارم بر اين است كه بمانم. موضع من موضع مايه حيات دنياست. هر صدائى مرا تهديد می كند و قلب مرا می لرزاند، ولي اگر آرزوى من بيرون پريدن از دنيا باشد آن چيزى كه جان مرا تهديد می ‏كند، به من بشارت می دهد. حال اگر كسى ترسو است ما بخواهيم دليرش كنيم. بياييم و به او بگوييم كه برو با چيزهايى كه از او می ترسى مبارزه كن. تجربه كن و بفهم كه خبرى نيست و بعد دلير می ‏شوى، اين نحوه علمى و روان‏شناسى مبارزه، با ترس است، ولى آيا اين كار مسئله را حل می ‏كند؟ اين عمل تنها كارى كه می ‏كند مقدارى از ترس افراطى فرد را كم می ‏كند، اما ريشه ترس را نمی ‏خشكاند. ريشه ترس در تعلق انسان است و آن می ‏ماند.

اعمال شب نیمه شعبان

1- احیاء : شب نیمه شعبان یکی از جهار شبی است که روایات زیادی درباره احیای آن به عبادات وارد شده است.

زید بن علی (ع) می گوید:” پدرم امام زین العابدین (ع) همه ما را در شب نیمه شعبان جمع نموده سپس آن را به سه قسمت تقسیم می کرد.ثلث اول شب را نماز می خواند،ثلث دوم شب را دعا می فرمود و ما آمین می گفتیم ، و ثلث آخر را استغفار و طلب آمرزش می کردیم تا صبح طلوع می کرد".

2-غسل:این شب مقدس مستحب است موجب تخفیف گناهان می شود.

امام صادق (ع) می فرماید:"ماه شعبان را روزه بگیرید و شب نیمه آن غسل کنید،زیرا این غسل باعث تخفیف گناهان و جلب رحمت الهی می شود".

3- دعاهای شب نیمه شعبان: این شب مبارک، شب استجابت دعا است، دعاهایی که در این شب وارد شده در کتب مفاتیح الجنان اثر شیخ عباس قمی، اقبال العمال،سیدبن طاووس و زادالمعاد ، علامه مجلسی آمده.
از ادعیه ای که وارد شده در شب نیمه شعبان خوانده شود دعای کمیل و دعای سحر بخصوص بعد از نافله
شفع ، دعای قدر دعای صلوات بر محمد آل محمد، صلوات شعبانیه

4- نمازهای شب میلاد:الف) چهار رکعت بین نماز مغرب وعشاء: هر رکعت سوره حمد و ده مرتبه سوره توحید وپس از تمام شدن نماز ده بار بگوید:"یا رب اغفرلنا” و ده بار بگوید:"یا رب ارحمنا” و ده بار بگوید:"سبحان الذی یحیی الموتی و یمیت الاحیاء و هو علی کل شی قدیر”

ب) دو رکعت نماز بعد از نماز عشاء : رکعت اول سوره حمد و سوره جحد(قل یا ایهاالکافرون) و رکعت دوم سوره حمد و سوره توحید و پس از اسلام 33 مرتبه سبحان الله،33 مرتبه الحمدالله و34 مرتبه الله اکبر و به سجده رفته 20بار “یارب یا الله” و هفت مرتبه “لاحول ولا قوه الابا بالله” ده بار"ماشاءالله"و ده بار” لاقوه الابالله"وآنگاه به پیامبر(ص) واهل بیت (ع) اوصلوات بفرست.

5- تلاوت قرآن: حضرت علی (ع) می فرماید:"اگر می توانی در شب نیمه شعبان به دعا، نماز و تلاوت قرآن را زیاد انجام بده

6- زیارت امام حسین (ع): امام صادق (ع) می فرماید:"کسی که یک شب از سه شب ، عید فطر یا قربان یا نیمه شعبان قبرامام حسین(ع) را زیارت کند خداوند گناهان گذشته و آینده اش را می بخشد.

اعمال روز نیمه شعبان

1-روزه: حضرت علی (ع) به نقل از پیامبر (ص) می فرماید:” زمانی که نیمه شعبان فرا رسید، قیام به عبادات نمایید و روزش را روزه بگیرید”

2- زیارت امام حسین (ع): مانند شب نیمه شعبان وارد شده است.