در زمان حضرت عیسی ( ع ) زنی پرهیزگاربود که روزی مشغول پختن نان شد . درحین پختن نان  ، زمان عبادت فرا رسید. زن نمازرا رها کرد و به عبادت ایستاد. شیطان وسوسه اش کرد و سوختن نان را بهانه کرد . زن در دلش گفت : اگر نان بسوزد ، بهتراست تا تن من درآتش بسوزد . شیطان گفت : پسرت درتنورافتاده و سوخت . زن با خودگفت :اگرخدا وندخواسته است که پسرم در زمان عبادت من بسوزد ، من به قضای او را ضی ام . در این حا ل شوهرش از راه رسید و دید پسرش دا خل تنور افتاده و مشغول بازی است . فورا نزد پیامبر رفت و ماجرا را بیا ن کرد . حضرت فرمود : برو از همسرخود بپرس چه کرده ا ست ؟ زن در جوا ب گفت : من با خدا عهدکرده ام چندکا ر نیک انجا م دهم :

یک- همیشه کاراخرت را به دنیا مقدم دارم .

دو- بدون وضو نبا شم .

سه- عبا دتم را در اول وقت انجا م دهم .

چهار- اگر کسی به من ستم کرد ، او را ببخشم .

پنج- عبا دت شبا نه ام را ترک نکنم .

شش- درکارها ی خود به قضا ی الهی قانع با شم . حضرت فرمود : اگر این زن مرد بود ،پیا مبر می شد : چون کا رها ی پیا مبران را انجا م می دهد و شیطا ن
نمی تواند او را بفریبد .

پی نو شت :

برگرفته از کتا ب شیطا ن در کمینگا ه

نویسنده : نعمت الله صالحی حا جی ا با دی