نخستین آموزگاری که “عشق” را در مدرسه عالم آفرینش تفسیر کرد و راه  و رسم عاشقی را به عالمان و عاقلان  عالم آموخت حضرت حسین بن علی (ع) بود

امام حسین (ع) آموزگار مدرسه عشق است . او رازهای شگفت و شگرف عشق را در کربلا و در روز عاشورا معنا کرد و جز حسین بن علی (ع) کسی نمی توانست پرده از راز عشق بر دارد.

عشقی که امام حسین (ع) از آن سخن می گوید  و معلم  و آموزگار آن است ، عشق حماسی است . سیدالشهدا(ع) نخستین آموزگاری است که  این  نوع عشق را به  عالم و آدم معرفی می کند و آدمیان را با آن آشنا می سازد

قبل از آنکه  واقعه بی نظیر حماسه عاشقانه حسینی در دشت  خون و جنون  کربلای معلی به دست  هفتاد ودو عاشق و شنیدنی به تصویر کشیده ، حضرت سید الاوصیاء امیرمومنان علی بن ابی طالب(ع) عاشورائیان شهید را ” عاشقان شهید” نامید و مفهوم بلند عشق و عاشقی را برای نخستین بار در مورد کربلائیان عاشق و شهید به کار برد.

در مجلسی که جمعی از شیفتگان اهل بیت و دوستداران امامان معصوم (ع) دور وجود مقدس امام صادق (ع) حلقه زده بودند حضرت جعفر بن صادق (ع) لب به سخن گشود و رازی از رازهای کربلائیان عاشق و شهید رابرای دوستانشان آشکار ساخت . امام صادق در آن مجلس فرمود: وقتی امیر مومنان همراه یارانش از جنگ صفین بر می گشتند عبورشان بر سرزمین کربلا افتاد علی بن ابی طالب(ع) ایستاد درنگ کرد  و سپس با انگشت دستش نقطه به نقطه سرزمین کربلا را نشان می داد و می فرمود : ” هنا مناخ رکاب و مطارع شهداء لایسبقهم من قبلهم ولا یلحقهم من کان بعدهم ” 1

اینجا (کربلا) اقامتگاه شتران و اسبان ( کاروان اهل بیت) و قتلگاه شهدایی است که (در فضیلت) کسی قبل از آنها نبوده است و بعد از ایشان هم کسی به آنها ملحق
 نمی شود.

حماسه حسینی ، گشودن بند بندگی طاغوت از دست و پای آدمیان و آزاد ساختن آنان از دست دیوان انسی است

 منبع: 1- تهذیب الاحکام ، ج6 ص 73

2- مجله امان