امام صادق علیه السلام درباره انسان حسود می فرمایید:
 حسود دارای سه نشا نه است در غیاب انسان غیبت و به هنگام حضور چاپلوسی و انسان را به مصیبت سرزنش می کند . 1

آثار حسد:

 1-  الحسود کثیر الحسرات متضاعف السیئات  “ حسود اندو ه او زیاد و گناها ن او دو  برا بر خوا هد بود .“

2-  ان الحصد یاکل الایمان کما تاکل النار الحطب “ سد ایما ن را از بین می برد همانطور که اتش هیزم را نابود می کند.“
3-  الحسود دائم القسم وان کان صحیح الجسم  “ حسود همیشه مریض است گرچه در ظاهر سالم با شد“2

درمان حسداز دیدگاه اما م خمینی (( قدس سره ))

 در بحث حسد می فرماید : شیخ جلیل ما و عارف بزرگوار اقای شا ه آبادی ( روحی فدا ه ) فرمودند : که تا قوای جوا نی و نشا ط ان باقی است بهتر می توان قیام کرد در
مقا بل مفاسد اخلاقی و خوب تر می توان وظا یف انسانیه را انجا م داد ، مگذارید این قوا از دست برود و روزگار پیری پیش آید که موفق شدن در ان مشکل است . علاج عملی برای این رذیله ان است که با تکلف اظها ر محبت کنی با محسود و ترتیب آثار آن را دهی و مقصودت از آن علاج مرض باطنی باشد . نفس تو را دعوت می کند که او را اذیت کن ، توهین کن، دشمنی داشته با ش . تو به خلا ف میل نفس به او ترحم کن و تجلیل و توقیر نما، زبان را به ذکر خیر او وا دار کن . نیکویی های او را بر خود و دیگران عرضه دار صفا ت جمیله او را خا طر نشا ن خود کن .3

1- بحارالانوار 73/  251

2-غررالحکم

3- منبع : هفتا د و دو حکمت از قران و عترت، نویسنده : اکبر دهقان